شناسه
نام: محمود
نام خانوادگی: تفویضی زواره
نام پدر: محمدجواد
نام مادر:
تاریخ تولد: ۱۳۲۶/۹/۹
محل تولد: تهران
سن: ۳۴ سال
تحصیلات:
وضعیت تاهل: متاهل (دارای ۲ فرزند)
مسئولیت:
تاریخ شهادت: ۱۳۶۰/۴/۷
محل شهادت: حزب ریاست جمهور
نحوۀ شهادت: ترور ضد انقلاب
مزار: تهران، بهشت زهرا(س)، قطعه۲۴، ردیف۱۵۱، شماره۶
زندگینامه
شهید محمود تفویضی زواره در بیست و ششمین روز آذرماه سال ۱۳۲۶ در تهران دیده به جهان گشود.
از دوران کودکی شور و نشاط عجیبی در وجود او مشاهده میشد و هرگز در کارهایی که به عهده میگرفت خستگی به او دست نمیداد.
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را به پایان رساند و برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه پلی تکنیک (امیرکبیر) شد. در سال ۱۳۴۹ در رشته مهندسی راه و ساختمان فارغالتحصیل گردید و برای توسعه راههای شهری و به ویژه روستایی به خدمت در بخش خصوصی مشغول شد.
با وجود اینکه رژیم پهلوی، به مناطق دور افتاده و محروم توجهی نمیکرد، اما محمود با همه وجود و ارادهای سرشار از توکل به خدا، خدمت به همنوعان را در پیش گرفت.
سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد که ثمره آن دو فرزند دختر است.
با ورود به دانشگاه خیلی سریع با افکار انقلابی و اسلامی آشنا شد و به صف مبارزان پیوست.
با پیروزی انقلاب اسلامی شهید تفویضی زواره با توجه به سابقه درخشان و روحیه انقلابی که داشت به خدمت در وزارت راه و ترابری درآمد و ابتدا استان مرزی خوزستان را برای انجام وظیفه انتخاب نمود. او در این منطقه نقش مهمی در ارائه طرحهای کارشناسی و توسعه عمران راههای روستایی و شهری داشت.
خدمات بیشائبه وی موجب شد تا توجه مدیران ارشد و مسئولان وزارت راه وترابری به اومعطوف شود. با تشکیل کابینه شهید رجایی و انتخاب شهید موسی کلانتری به عنوان وزیر راه و ترابری، در دی ماه سال ۱۳۵۸ شهید کلانتری از تفویضی زوارهای خواست برای همکاری بیشتر به تهران منتقل شود.
او با ورود به ساختمان وزارت راه و ترابری به سبب لیاقت، تعهد و مدیریتی که داشت به عنوان معاونت امور استانهای این وزارتخانه منصوب گردید و منشاء خدمات قابل توجهی شد و تا هنگام شهادت در این سنگر برای توسعه و آبادانی راههای مواصلاتی کشور جانفشانی نمود.
او همچنین دارای روحیه تشکیلاتی بود و از اینرو با حزب جمهوری اسلامی که شماری از بهترین یاران انقلاب در آن گرد هم آمده بودند، همکاری خود را آغاز کرد و با شرکت در جلسات آن، در این سنگر نیز مشغول خدمت شد.
مهندس محمود تفویضی زواره سرانجام در هفتم تیر سال ۱۳۶۰ در انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی به همراه وزیر راه و ترابری و دیگر قربانیان این فاجعه ضد بشری، شربت شهادت نوشید و به دیار باقی شتافت.