شناسه
نام: محمود
نام خانوادگی: شهبازی دستجرده
نام پدر: خانعلی
تاریخ تولد: ۱۳۳۷/۱۱/۱
محل تولد: اصفهان، محله دستگرد
مسئولیت: قائم مقام لشکر ۲۷
تحصیلات: دانشجوی مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت
تاریخ شهادت:۱۳۶۱/۳/۲
محل شهادت: خرمشهر
عملیات: بیت المقدس
وصیتنامه
بسم الله الرحمن الرحیم
« … فاستبشروا ببیعکم الذی بایعتم به و ذلک هو الفوز العظیم»؛ (همانا خداوند از مؤمنان جان هایشان و مالشان را خرید و در مقابل برای آنها بهشت را قرار داد و مؤمنان می جنگند در راه خدا و کشته می شوند … پس شاد باشید به معامله ای که سودا نموده اید و این است آن رستگاری).
خداوندا توفیقی عطا فرما که از جمله کسانی باشم که خود بشارت به آنها داده ای که در این معامله شرکت جویند و ای کسی که جز تو کس دیگری را ندارم «الهی و ربی من لی غیرک» از تو خواهانم که زندگی ام زندگی محمدی و مردنم را مردن محمدی قرار دهی. «الهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد».
در زیارت عاشورا می خوانیم که «یا ابا عبدالله انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیمه» (ای حسین من آشتیم با کسانی که با تو آشتیند و در جنگ و ستیزم با کسانی که با شما سر جنگ دارند.) چگونه میتوان در هر زمان کنار گود نشست و دست از یاری فرزندان حسین که بیش از هزار سال در شکنجه و تبعید به سر می برده اند، فرو بست. مگر می شود مسلمان بود، از رسول اکرم تبعیت نمود، دوستدار حسین بوده باشیم، تشیع علوی را برگزیده باشیم و روحانیت را کنار گزارده باشیم و بگذاریم. ابداً. روحانیت با آن مشخصه های بارزی که هر زمان داشته از کلینی ها گرفته تا خمینی ها هر زمان حافظ اسلام بوده اند و إنشاءالله تا انقلاب مهدی (عج) خواهند بود.
اولین سفارش که بعنوان وصیت دارم همین کلمه است، روحانیت، آخوند، ملا، طلبه، چقدر این کلمات ارزش دارد و معنا، ای همهی کسانی که سفارشم به گوش و دیدهتان خواهد رسید مبادا روحانیت را تنها بگذارید، بدانید که تمام تلاش ابرقدرتها در از بین بردن اسلام، روبروی روحانیت قرار دارد.
سفارش دوم من درباره سپاه می باشد به عنوان بازوی مسلح ولایت فقیه و روحانیت؛ باید سپاه آنچنان شود که پاسداران بعنوان فریضه واجب خدمت نمایند، نه به عنوان شغل، چرا که این دو بازوی ولی فقیه سپاه و روحانیت شغلی ندارد و نباید سپاهی بودن و روحانی بودن را شغل حساب نمود، چقدر ابر قدرتها از این سپاه نو پا میترسند، چرا که برادر سپاهی به عنوان فریضه وارد سپاه میگردد، نه حق مأموریت میخواهد نه فوقالعاده بدی آب و هوا، بلکه هر کجا که سختر باشد وارد میشود که اجرش عظیمتر است.
پدر و مادرم از اینکه زحمات بسیار در تربیت فرزندتان کشیدید، امیدوارم که خداوند اجرتان را افزونتر دهد، من خود به یاد دارم که قرآن را در دامان مادرم فرا گرفتم و با بیل پدرم رنجها را چشیدهام. پدر جان تو خود بهتر میدانی که دنیا دار فناست و آخرت مسلماً بهتر است و باقی که: «الدنیا دار الفناء و الاخره خیر و ابقی»….
در خاتمه آخرین کلمات را به نگارش درمیآورم: برادران فقط باید به فکر اسلام بود و بس و برای یاری اسلام باید اکنون از روحانیت و سپاه یاری جست و امام را یاری کرد و باید بدانیم که به قول قرآن: «ماعندکم ینفد و ماعند الله باق، ماتنفقوا من شیء فی سبیل الله یوفّ علیکم»…
۱۱ آبان ۱۳۶۰ مطابق با عید فطر