کتاب «اسرار مکتوم»

موضوع

ناگفته‌های دفاع هشت ساله از زبان مسئولان کشوری و لشکری در دوران جنگ

نویسنده

سال انتشار

۱۴۰۲

درباره کتاب

ناگفته های دفاع هشت ساله از زبان مسئولان کشوری و لشکری دوران جنگ  با پذیرش قطعنامۀ ۵۹۸از سوی ایران و پایان یافتن دومین جنگ طولانی قرن بیستم میلادی، جبهۀ جدیدی، هم در داخل کشور و هم در سطح بین‌المللی، در راستای تحریف تاریخ حماسۀ دفاع مقدس ملّت ایران، گشوده شد. فاز نخست این تکِ هماهنگ شده، عبارت بود از تأیید ظاهری عملکرد ایرانیان از آغاز تهاجم ارتش بعث تا فتح خرمشهر و زیر سؤال بردن دلایل، اهداف و استراتژی جمهوری اسلامی در مرحلۀ بعدی جنگ، معروف به “تعقیب متجاوز در خاک عراق”. شروع این تهاجم توسط نهضت آزادی بود و ادامه و اوج این حرکت به مقطع روی کار آمدن دولتمردان کابینۀ اصلاحات، یعنی سلف صالح نهضت آزادی، در حد فاصل ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ مربوط می‌شد. فاز بعدی این تکِ هماهنگ شده به میراث تاریخی دفاع‌مقدس، از همان سالیان پایانی حاکمیت اصلاح‌طلبان به بعد، عملیاتی شد، که تا امروز نیز ادامه یافته است؛ یعنی متهم کردن نظام جمهوری اسلامی ایران به تحریک عراق برای شروع جنگ با شعار “صدور انقلاب” و امثال و ذلک. کتاب “اسرار مکتوم” دربرگیرندۀ مجموعه مصاحبه‌هایی دست اول با روایت‌هایی بکر و بدیع از شاخص‌ترین چهره‌های سیاسی- نظامی کشور، طی جنگ هشت ساله است که به اهتمام “محمدحسن محققی” نوشته شده است. در این اثر، خواننده پاسخ بسیاری از بی شمار شبهه‌های نظری، سیاسی و نظامی تلنبار شده در ذهن ایرانیان، نسبت به رازهای پنهان دفاع مقدس را خواهد یافت.

برشی از کتاب «اسرار مکتوم»:

ایران در نقطه‌ای نبود که ببیند و مطمئن شود در آیندۀ نزدیک، مورد هجوم صدام قرار نمی‌گیرد. لذا باید جنگ را ادامه می‌دادیم تا جایی که دیگر مورد هجوم قرار نگیریم. شاید همان موقع، این استدلال در نظر امام تأثیر داشت که ایشان گفتند: با شرایطی، جنگ را ادامه بدهید. بینید، ما با دشمن خیلی فرق داشتیم؛ یعنی وقتی که صدام در جنگ سلاح شیمیایی استفاده می‌کرد، امام اجازه ندادند ما سلاح شیمیایی استفاده کنیم. وقتی که ما به موشک دست پیدا کردیم، ایشان فرمان دادند: فقط اهداف نظامی مورد هدف قرار بگیرد، نه اهداف غیر نظامی. یعنی یک جنگ نابرابر با صدام داشتیم و باید با یک امکانات دیگری حقانیت خود را ثابت می‌کردیم و جنگ را با این امکانات کم، تمام می‌کردیم تا بتوانیم در نقطه‌ای که الان هستیم، قرار بگیریم. ما اگر آن موقع جنگ را تمام می‌کردیم، درست است که غنیمت نگرفتیم، اما در اثر پایمردی‌مان، به جایی رسیدیم که دبیر کل سازمان ملل اعلام کرد: صدام متجاوز است. این دستاوردی است که در ادامۀ جنگ پیدا کردیم. ولی قبل از این، چنین خبرهایی نبود؛ چرا قبل از آن نمی‌گفتند؟ چرا هروقت که می‌آمدند و از ما آتش‌بس می‌خواستند، چنین چیزی را نمی‌گفتند؟ و فقط می‌گفتند همین‌جا آتش‌بس کنید…