شناسه
نام: مرتضی
نام خانوادگی: مطهری
نام پدر: محمدحسین
نام مادر: سکینه
تاریخ تولد: ۱۲۹۸/۱۱/۱۳
محل تولد: فریمان
سن: ۶۰ سال
تحصیلات: حوزوی
وضعیت تاهل: متاهل (دارای ۷ فرزند)
مسئولیت: ریاست شورای انقلاب
تاریخ شهادت: ۱۳۵۸/۲/۱۱
محل شهادت: حزب ریاست جمهور
نحوۀ شهادت: ترور توسط منافقین
مزار: حرم حضرت معصومه(س)
وصیتنامه
شهید مرتضی مطهری در ۱۳ بهمن ۱۲۹۸ در فریمان واقع در ۷۵ کیلومتری شهر مقدس مشهد در یک خانواده اصیل روحانی چشم به جهان گشود.
پدرش حاج شیخ محمدحسین از شاگردان آخوند خراسانی بود و مادرش بانو سکینه دختر آخوند ملاجعفر روحانی بود.
مرتضی ۴ برادر و دو خواهر داشت. او تا سنِّ دوازده سالگی، مقدمات را نزد پدر آموخت و دو سال هم به اتفاق برادرش محمدعلی به مشهد رفت و در مدرسه ابدال خان مقدمات علوم اسلامی را فراگرفت و چون در سال ۱۳۱۴ منزل مسکونی خانوادگی شان به منظور احداث فلکه ای در فریمان تخریب گردید و عوامل رژیم رضاخان اسباب و لوازم آن را بیرون ریختند، آن دو برادر ناگزیر شدند به زادگاه خویش برگردند و نتوانستند ادامه تحصیل دهند. لذا مرتضی با مطالعه کتاب های پدرش روزگار را سپری کرد.
در ۱۳۱۵ خورشیدی یعنی چند ماه پس از ارتحال آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی مؤسس حوزه علمیه قم، برای تکمیل تحصیلات خود به حوزه علمیه قم رفت و ۱۲ سال از محضر امام خمینی(ره) فلسفه ملاصدرا، عرفان، اخلاق و اصول را آموخت. همچنین در قم از محضر آیت الله بروجردی، علامه سیدمحمدحسین طباطبایی صاحب تفسیر المیزان، آیت الله میرزاعلی آقای شیرازی، آیت الله العظمی حجت کوه کمره ای و آیت الله محمد محقق داماد کسب فیض کرد و همزمان با تحصیل در ایام مختلف سفرهای تبلیغی به استان های مختلف مانند اراک، همدان، اصفهان و… داشت.
مطهری سال ۱۳۳۱ با عالیه روحانی دختر یکی از روحانیون مشهد ازدواج کرد و صاحب چهار دختر و سه پسر شد. پس از ازدواج به اتفاق همسر خود به قم بازگشت و در خانه ای اجاره ای زندگی جدیدی را آغاز کرد. او پس از تکمیل تحصیلات خود به تهران رفت و در امتحانات نخستین دوره مدرسی علوم معقول و منقول شرکت کرد.
او به تدریس شرح منظومه، شرح اشارات و شفا در مدرسه سپهسالار و سپس در مدرسه مروی پرداخت و حدود ۲۰ سال در این مدرسه طلاب و محققین علوم و فرهنگ اسلامی را پرورش داد.
از سال ۱۳۳۳ خورشیدی آیت الله مطهری تدریس در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران را آغاز و با نشریه مکتب تشیع همکاری کردو به ایراد سخنرانی و نگارش کتاب پرداخت و به عنوان سخنران اصلی جلسه های انجمن پزشکان انتخاب شد.
گفتار و اقدامات و سخنرانی هایش باعث شد که شهربانی و ساواک در ۱۳۳۷خورشیدی او را تحت مراقبت قرار دهند و همین امر سبب شروع فعالیت های سیاسی شد و همزمان با قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ به وسیله ساواک دستگیر و ۴۰ روز زندانی شد.
در ۱۳۵۴ او را ممنوع التدریس و ممنوع المنبر کردند و حتی به او برای بازدید از کتابخانه ها و مؤسسه های علمی کشورهای عراق، اردن، تونس و … گذرنامه ندادند.
هنگام رفتن امام(ره) از عراق به فرانسه آیت الله مطهری برای برنامه ریزی و هماهنگی با رهبر انقلاب راهی فرانسه شد و امام(ره) ایشان را مسئول تشکیل شورای انقلاب نمود تا زمینه مساعد برای تشکیل حکومت اسلامی فراهم آید.
دولت شاپور بختیار در بهمن ۱۳۵۷ خورشیدی دستور بستن فرودگاه های کشور را دادتا از ورود امام جلوگیری شود. در اعتراض به این امر آیت الله مطهری و روحانیان مبارز در مسجد دانشگاه تهران متحصن شدند تا اینکه لحظه تاریخی ورود امام(ره) به ایران فرارسید.
آیت الله مطهری و آیت الله سید مرتضی پسندیده نخستین افرادی بودند که در داخل هواپیما به ایشان خیرمقدم گفتند. متن خوشامدگویی هم که در فرودگاه مهرآباد در حضور امام(ره) خوانده شد به قلم آیت الله مطهری بود. وی همچنین نطق کوتاهی را پیش از سخنرانی تاریخی امام خمینی(ره) در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ خورشیدی در بهشت زهرا (س)، ایراد کرد.
سرانجام این عنصر ارزشمند توسط منافقین ترور شد و به شهادت رسید. روز شهادت او به عنوان روز معلم در تقویم جمهوری اسلامی ایران نامگذاری شد.